Skip to content Skip to sidebar Skip to footer
ΑΥΧΕΝΑΛΓΙΑ

Ο αυχένας έχει σημαντικό εύρος κίνησης και συγχρόνως υποστηρίζει το βάρος της κεφαλής. Ωστόσο, ο αυχένας είναι λιγότερο προστατευμένος από την υπόλοιπη σπονδυλική στήλη και μπορεί να είναι ευάλωτος σε τραυματισμούς και εκφύλιση. Για πολλούς ανθρώπους, η αυχεναλγία μπορεί να είναι μια προσωρινή ενόχληση, που βελτιώνεται με τον καιρό. Κάποιοι, όμως, θα χρειαστούν διάγνωση και συγκεκριμένη θεραπεία για τη βελτίωση και ανακούφιση των συμπτωμάτων τους.

Λίγη ανατομία….

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 24 οστά, που ονομάζονται σπόνδυλοι, και τα οποία στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο. Οι οστέινοι σπόνδυλοι, μαζί με τους συνδέσμους παρέχουν σταθερότητα στη σπονδυλική στήλη, ενώ οι μύες επιτρέπουν την υποστήριξη και την κίνηση αυτής. Οι επτά ανώτεροι σπόνδυλοι, που ξεκινούν από τη βάση του κρανίου, αποτελούν την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης (αυχένας). 

Ο νωτιαίος μυελός εκτείνεται από τη βάση του κρανίου μέχρι την οσφύ και ταξιδεύει μέσω του σπονδυλικού σωλήνα. Οι ρίζες των νεύρων διακλαδίζονται από το νωτιαίο μυελό μέσω των τρημάτων στους σπονδύλους και μεταφέρουν μηνύματα μεταξύ του εγκεφάλου και των μυών.

Μεταξύ των σπονδύλων υπάρχουν εύκαμπτοι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, οι οποίοι λειτουργούν ως αμορτισέρ, απορροφώντας τους κραδασμούς κ βελτιώνοντας την κίνηση και ελαστικότητα της σπονδυλικής στήλης.

Ποια είναι τα συνηθέστερα αίτια αυχεναλγίας;

Η αυχεναλγία μπορεί να οφείλεται σε ανωμαλίες είτε στα μαλακά μόρια του αυχένα- τους μύες, τους συνδέσμους και τα νεύρα – είτε  στα οστά και τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Οι πιο κοινές αιτίες αυχεναλγίας είναι οι τραυματισμοί των μαλακών ιστών, μυών και συνδέσμων (διάστρεμμα}, και η χρόνια εκφύλιση (αρθρίτιδα, αυχενική σπονδύλωση). Σε σπάνιες περιπτώσεις, κάποια λοίμωξη ή όγκος μπορεί να προκαλέσουν πόνο στον αυχένα. Σε μερικούς ανθρώπους, η αυχεναλγία, μπορεί να αντανακλά στο άνω μέρος της πλάτης, στους ώμους ή στα χέρια.

  • Αυχενική σπονδύλωση

Οι αυχενικοί μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δρουν ως αμορτισέρ μεταξύ των σπονδύλων.

Κατά την εκφύλιση του σπονδυλικού δίσκου, συνήθως σε άτομα μεγαλύτερα των 40 ετών, το φυσιολογικό κέντρο του δίσκου που ομοιάζει με ζελέ εκφυλίζεται και ο χώρος μεταξύ των σπονδύλων στενεύει κι έτσι ασκείται πρόσθετη πίεση στις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, προκαλώντας περαιτέρω φθορά και εκφύλιση.

Ο αυχενικός σπονδυλικός δίσκος μπορεί επίσης να προβάλλει σε κάποιο σημείο του (κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου) και να ασκεί πίεση στο νωτιαίο μυελό ή στις νωτιαίες ρίζες. Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης  μπορεί να οδηγήσει σε πόνο, μούδιασμα, μυρμήγκιασμα και αδυναμία στον ώμο και στα άνω άκρα.

  • Οξύς τραυματισμός του αυχένα

Επειδή ο αυχένας είναι πολύ εύκαμπτος κι εκτεθειμένος, είναι εξαιρετικά ευάλωτος σε τραυματισμούς. Ατυχήματα με μηχανοκίνητα οχήματα ή καταδύσεις, αθλήματα επαφής και πτώσεις μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμό στον αυχένα. Οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί του αυχένα αφορούν τα μαλακά μόρια, μύες και συνδέσμους, και συμβαίνουν από υπέρμετρη κάμψη ή έκταση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια ατυχημάτων. Σοβαροί τραυματισμοί του αυχένα με κάταγμα ή εξάρθρωση μπορεί να βλάψουν τον νωτιαίο μυελό και να προκαλέσουν παράλυση.

Πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια για την αυχεναλγία;

–  Εάν εμφανιστεί έντονος πόνος στον αυχένα μετά από τραυματισμό (ατύχημα με αυτοκίνητο, πτώση κ.α.)

– Εάν αισθανθείτε πόνο στον αυχένα που ακτινοβολεί στα χέρια, πόνο με συνοδό μούδιασμα ή πόνο που προκαλεί αδυναμία στα άνω άκρα.

– Όταν ο πόνος στον αυχένα είναι συνεχής και επίμονος

Πώς γίνεται η διάγνωση του αιτίου της αυχεναλγίας;

Σε κάθε περίπτωση προηγείται η κλινική εξέταση με:

  • Λήψη ιστορικού προβλημάτων ή ενοχλήσεων στον αυχένα.
  • Έλεγχο κινητικότητας του αυχένα.
  • Εντοπισμός ευαισθησίας σε κάποιο σημείο του αυχένα
  • Έλεγχο λειτουργικότητας μυών σε χέρια και πόδια.

Η διαγνωστική προσέγγιση μπορεί να συνεχιστεί με απεικονιστικές εξετάσεις, όπως:

  • Ακτινογραφία αυχένα
  • Μαγνητική Τομογραφία 
  • Αξονική Τομογραφία
  • Ηλεκτρομυογράφημα.

Ποια είναι η θεραπεία της αυχεναλγίας;

Η κατάλληλη θεραπεία εξαρτάται από το ακριβές αίτιο της αυχεναλγίας. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος οφείλεται σε απλή κακή κάκωση των μυών και των συνδέσμων και βελτιώνεται με συντηρητική αγωγή, η οποία συνήθως περιλαμβάνει:

  • Ανάπαυση.
  • Φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά, μυοχαλαρωτικά, αντιφλεγμονώδη).
  • Ακινητοποίηση του αυχένα με κολάρο.
  • Φυσικοθεραπεία.

Η επεμβατική θεραπεία στην αυχεναλγία είναι σπάνια, και συνήθως κρίνεται απαραίτητη όταν υπάρχει πίεση νεύρων ή νωτιαίου μυελού. 

                                                                          ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

                                                                        ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ