Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο ισχυρότερος τένοντας του ανθρώπινου σώματος. Συνδέει τους μύες της γάμπας με το οστό της φτέρνας και είναι απαραίτητος για τη βάδιση, το τρέξιμο και το άλμα. O αχίλλειος τένοντας χαρακτηρίζεται από πτωχή αιματική ροή, που τον καθιστά επιρρεπή σε τραυματισμούς, τενοντίτιδα ή και πλήρη ρήξη.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης του αχίλλειου τένοντα;
Τα συνήθη συμπτώματα από τη ρήξη του Αχίλλειου τένοντα, είναι:
- Έντονο πόνος στη γαστροκνημία
- Πρήξιμο κοντά στην πτέρνα
- Χαρακτηριστική αίσθηση ως επί λακτίσματος στη γαστροκνημία
- Μείωση μυϊκής ισχύος
- Επώδυνη βάδιση
- Χαρακτηριστικός ήχος από τη ρήξη του τένοντα
Ποια είναι τα πιο συνήθη αίτια της ρήξης του αχίλλειου τένοντα;
Το βασικό αίτιο, που συνηθέστερα προκαλεί ρήξη του αχίλλειου τένοντα είναι ένας τραυματισμός. Η πτωχή αιμάτωση του τένοντα τον καθιστά επιρρεπή σε ρήξεις, ενώ επηρεάζει και την ικανότητα επούλωσής του. Οι ρήξεις οφείλονται σε αιφνίδια άσκηση τάσης επί του τένοντα, συνήθως κατά τη διάρκεια της άθλησης. Προδιαθεσικοί παράγοντες που αυξάνουν την πιθανότητα ρήξης του αχίλλειου τένοντα είναι η λήψη αντιβιοτικών, όπως οι κινολόνες, οι προηγηθείσες τοπικές εγχύσεις κορτιζόνης, η παχυσαρκία και η νεφροπάθεια, ενώ ο τραυματισμός εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες και σε ηλικίες 30-40 ετών.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ρήξης αχιλλείου τένοντα;
Απεικονιστικές εξετάσεις, όπως το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία παρέχουν περισσότερες λεπτομέρειες για τη ρήξη, όπως την απόσταση μεταξύ των κολοβωμάτων του τένοντα, πληροφορία απαραίτητη για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης.
Ποια είναι η θεραπεία της ρήξης του αχίλλειου τένοντα;
Η θεραπεία της ρήξης του αχίλλειου τένοντα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ηλικία, η αθλητική δραστηριότητα, το ύψος της ρήξης και η απόσταση μεταξύ των κολοβωμάτων του τένοντα.
Συνιστάται χειρουργική αποκατάσταση του τένοντα σε:
- Ασθενείς νέους και δραστήριους
- Αθλητές
- Εάν υπήρξε καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της ρήξης
- Υποτροπή ρήξης τένοντα
Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων για την αποκατάσταση της ρήξης του αχίλλειου τένοντα, αλλά όλοι περιλαμβάνουν τη αποκατάσταση της συνέχειας του με συρραφή των κολοβωμάτων του. Η επέμβαση μπορεί να γίνει ανοιχτά, με τομή επί του τένοντα, ή διαδερμικά με ελάχιστα επεμβατική πρακτική.
ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
