H ρήξη μηνίσκου είναι μια από τις πιο συνηθισμένες κακώσεις στο γόνατο. Οποιοσδήποτε σε οποιαδήποτε ηλικία μπορεί να σκίσει τον μηνίσκο του ανά πάσα στιγμή. Η ρήξη μηνίσκου εμφανίζεται, όμως, συχνότερα σε αθλητές και ειδικά σε αθλήματα επαφής. Η ρήξη αυτή μπορεί να οφείλεται σε οξύ τραυματισμό ή να είναι αποτέλεσμα χρόνιων εκφυλιστικών αλλοιώσεων. Οι ρήξεις μηνίσκου χαρακτηρίζονται από τη μορφολογία τους, καθώς και από το σημείο του χόνδρου που εμφανίζονται, με τα πιο συνήθη η ρήξη «δίκην λαβής κάδου», η ρήξη «δίκην ράμφους παπαγάλου» και η ακτινωτή ρήξη.
Δύο οστά συναντώνται για να σχηματίσουν την άρθρωση του γόνατος: το μηριαίο οστό και η κνήμη. Η επιγονατίδα επικάθεται μπροστά από την άρθρωση και παρέχει προστασία.
Δύο ινοχόνδρινες δομές σε σχήμα σφήνας λειτουργούν ως αμορτισέρ μεταξύ του μηριαίου οστού και της κνήμης και απορροφούν τις δυνάμεις που επιφορτίζουν την άρθρωση. Αυτές είναι ο έσω και ο έξω μηνίσκος. Οι μηνίσκοι βοηθούν στη μεταβίβαση του βάρους από το ένα οστό στο άλλο και παίζουν σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα του γόνατος.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ρήξης μηνίσκου;
Τα πιο κοινά συμπτώματα της ρήξης μηνίσκου είναι:
– Πόνος στην άρθρωση
– Οίδημα και δυσκαμψία του γόνατος
– Κλείδωμα της άρθρωσης
– Αίσθημα αστάθειας του γόνατος
– Περιορισμός του εύρους κινήσεων
Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να περπατήσουν μετά τη ρήξη μηνίσκου και πολλοί αθλητές μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν. Μετά από 2 με 3 ημέρες, ωστόσο, το γόνατο σταδιακά θα γίνει πιο άκαμπτο και πρησμένο.
Πώς γίνεται η διάγνωση της ρήξης μηνίσκου;
Η υποψία της ρήξης μηνίσκου τίθεται με τη κλινική εξέταση.
Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με μαγνητική τομογραφία, όπου θα φανεί το είδος της κάκωσης αλλά και πιθανές συνοδές αλλοιώσεις.
Ποια είναι η θεραπεία της ρήξης μηνίσκου;
Η θεραπεία που θα συστήσει ο γιατρός σας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως η ηλικία σας, η βαρύτητα των συμπτωμάτων και το επίπεδο της δραστηριότητάς σας. Σημαντικοί, ακόμη, παράγοντες περιλαμβάνουν τον τύπο της ρήξης, το μέγεθος και τη θέση του τραυματισμού.
Το εξωτερικό ένα τρίτο του μηνίσκου έχει πλούσια παροχή αίματος. Μία ρηξη σε αυτή την «κόκκινη» ζώνη έχει πιθανότητες να επουλωθεί από μόνη της. Αντίθετα, τα έσω δύο τρίτα του μηνίσκου στερούνται σημαντικής παροχής αίματος, και ως αποτέλεσμα οι ρήξεις σε αυτή τη «λευκή» ζώνη δεν μπορούν να επουλωθούν. Κακώσεις του μηνίσκου σε αυτή τη ζώνη συνήθως αντιμετωπίζονται χειρουργικά, όταν είναι συμπτωματικές.
Συντηρητική αγωγή
Πολλές ρήξεις μηνίσκου δεν χρειάζονται άμεση επέμβαση, αλλά μπορούν να αντιμετωπιστούν, τουλάχιστον αρχικά, με συντηρητική θεραπεία. Αυτή περιλαμβάνει:
Ξεκούραση, παγοθεραπεία, ελαστική περίδεση της άρθρωσης για μείωση του οιδήματος, ανύψωση του άκρου και μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα για την αντιμετώπιση του πόνου και του πρηξίματος. Ενέσιμες θεραπείες, όπως ενδαρθρική ένεση κορτικοστεροειδούς ή PRP μπορούν να βοηθήσουν περαιτέρω για την αποφυγή χειρουργικής παρέμβασης.
Χειρουργική θεραπεία
Αν η συμπτωματολογία επιμένει παρά τη συντηρητική αγωγή, συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση της κάκωσης. Η αποκατάσταση της ρήξης του μηνίσκου γίνεται αρθροσκοπικά και ανάλογα με το σημείο, το είδος και την παλαιότητα της κάκωσης μπορεί να γίνει είτε μερική μηνισκεκτομή είτε συρραφή του μηνίσκου.
ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ
